Coco Chanel to wielka wizjonerka mody. Jej wkład w
tą sztukę jest do dziś uważany za ogromny. Kim była? W głębi ducha samotna i
skryta? Trudno wyłuskać z domysłów przedstawionych w książce jej prawdziwy
obraz. Coco kłamała na temat swego pochodzenia i wielu innych rzeczy. Tworzyła
w opowieściach przekazywanych innym taki obraz siebie, jaki chciała, żeby był.
Nie chciała okazywać słabości ani, by się okazało, że wychowywała się w
sierocińcu. Dlatego tak trudno jest jej biografom zmierzyć się z tym mitem, który
sama stworzyła i wydobyć z niego prawdę. Autorka tej biografii starała się pokazać nam jak najpełniejszy obraz Chanel i jej dokonań.
Chanel zaskakiwała stylem. Była wyzwolona i pełna pomysłów. Niestety w tej
opowieści brakuje mi głosu samej Chanel. Ukazana jest tu głównie poprzez
opowieści znajomych. Coco okazuje się być kobietą zagadką, trudną do
rozwikłania. Mężczyźni pomogli jej w drodze na szczyt,ale nie chciała być im
poddaną i wszelkie długi spłacała. Po śmierci jednego z kochanków, samotność i
ból był w niej do końca. Nie otrząsnęła się już z tego żalu do końca życia.
Ciekawe w tej opowieści było podjęcie tematu plotek na temat Chanel. Autorka
większość z nich dementuje. Oskarżano Chanel,że jest lesbijką, bo sposób w jaki
bierze miarę wydał się komuś przedziwny. Pierwszy raz spotkałam się z tą plotką
w jej jakiejś biografii.Plotką, w której nie było cienia prawdy. Biografowie
lubią podejmować temat rzekomej współpracy Chanel z wrogiem. Na kartach tej historii
dowiadujemy się, że miała romans z Niemcem,ale nie była szpiegiem. Słynna była
też jej znajomość z Winstonem Churchillem. Mimo wszystko uważam,że autorka dokonała tu masę dobrej roboty, książkę uzupełniają piękne zdjęcia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz