How to trust polish brands?

Coraz trudniej zaufać polskim markom. Skoro dyrektorka mody Vogue’a polskiego twierdzi, że dużo większych polskich marek stosuje niecne praktyki, to coś jest na rzeczy? A jakie marki ma na myśli? To jest generalizowanie nie poparte przykładami. Tak jakby usprawiedliwienie marki Veclaim. Bo przecież wszyscy oszukują. Osoba na tak wysokim stanowisku powinna bardziej uważać na to, co pisze. 

Zaufanie do marek można opierać na dokładnym przejrzeniu strony marki. Pytanie skąd pochodzą materiały, gdzie są szyte rzeczy, jakie certyfikaty ma dana marka? Powinniśmy móc zadawać takie pytania i otrzymać szczere odpowiedzi. Niestety jest inaczej. Marki sprawnie wymigują od odpowiedzi na te pytania. Zapominają o tym, że klient jest coraz bardziej świadomy.  I nie da się tak łatwo zrobić w bambuko. Ale jednak się daje? Jak mieć zaufanie? 

Przecież rzecz wyprodukowana w Polsce nie musi być bardzo droga. Czy marki nie zarabiają na naszej niewiedzy? Jestem ciekawa jakie marki jeszcze się pogrążą i jak z tego wybrną? Nikt nie lubi być oszukiwany. Jessica może po pewnym czasie założyć kolejną markę odzieżową. I czy ta marka będzie takim samym oszukaństwem jak Veclaim? Przecież część jej fanów pójdzie za nią w ogień.

Veclaim will go to hell?

Źródło:@karolinadomaradzka

Oj działo się działo. Afera metkowa – o tym huczał cały internet. A kto ujawnił tę aferę ? Karolina Domaradzka - stylistka, do której został wysłany materiał od jednej z obserwatorek. I mleko się rozlało. 

Jessica Mercedes i jej marka Veclaim dotknęła dna. Blogerka modowa oszukiwała jawnie klientów. Zresztą na stronie marki już wcześniej jeszcze przed aferą była informacja że produkty marki są odszyte w Polsce. Co to oznacza? Że marka już wcześniej leciała sobie w kulki. Pod metką t-shirtu Veclaim jedna z klientek odlazła matkę Fruit of the Loom. Te rzeczy, ale z metką Veclaim z kilkunastoprocentową przebitką trafiały do sprzedaży. 

Jessica wielokrotnie podkreślała, że chce by rzeczy produkowane w jej marce były polskie. Czyli sama wprowadzała nieświadomych dziennikarzy w błąd twierdząc jakoby jej marka była polska i transparentna.

 Z ciekawości jeszcze przed aferą i pandemią byłam w butiku Veclaim. Oglądałam tam ubrania i t-shirty tak popularne wśród wielu znanych osób nie zrobiły na mnie wrażenia. Wręcz odwrotnie. Dla mnie to był chłam, słaby t-shirt sprzedawany za miliony monet. 

Wiele  znanych osób założyło marki odzieżowe, ale czy wszystkie te marki są choć w najmniejszym stopniu transparentne? Ludzie kupują wizerunek takich osób  i się nabierają. Znana twarz nie oznacza, że ta osoba postępuje etycznie. 

Jessica postanowiła wypuścić mimo wszystko kolejny drop. Trochę misja samobójcza. "Powodzenia'. Uważam, że powinna zamknąć swoją markę. Jak sama mówiła na Insta może się do tego nie nadaje by mieć własną markę. Ludzie jej zaufali. A ona to wykorzystała. Teraz grożą jej poważne konsekwencje.

Hard times for fashion?

Jak poradzić sobie z kupnem tkanin? Na odległość przecież nie da się tego zrobić. Marc Jacobs może nie zrealizować nowej kolekcji. I pewnie nie tylko on.  Nie tylko zmienia się myślenie o modzie, ale także praca w tym biznesie. Kto się nie dostosuje do tych warunków ten zginie. Prawa rynku są bezlitosne.

Przed pandemią było tak, że projektanci jeździli na targi tkanin np. do Włoch. Kontakt bezpośredni z materiałami na pewno dużo dawał. Kupowanie tkanin, nawet próbek na odległość nie za bardzo się sprawdza. Ciężko myśleć o projektowaniu w tych trudnych warunkach. Większość tkanin na świecie pochodzi z Włoch, które z racji pandemii zostały wykluczone z rynku. Niejedna marka czeka teraz na tkaniny z tego kraju i nie wie kiedy przyjdą. Dużo rzeczy w markach niesieciowych może nie być z tego powodu doszywanych. Nie będą one też pewnie miały marki autorskie dużych z tego powodu wyprzedaży. Szycie bez tkanin w Polsce jest niewykonalne.

A co zrobiły marki sieciowe? Nie płacą swoim kontrahentom za rzeczy już wyprodukowane. Ludzie z dnia na dzień tracą i tak już minimalne środki do życia.  Kiedy marki autorskie zapłaciły za tkaniny, to sieciówki robią co chcą.

Według mnie już nic nie będzie takie jak wcześniej. Musimy wszyscy być elastyczni i kreatywni. Ania Kuczyńska zamknęła butik stacjonarny na Mokotowskiej. Jeśli projektantka z ugruntowaną pozycją likwiduje butik stacjonarny to coś jest na rzeczy. Przeniesienie się całkowicie do online na pewno było jej świadomym krokiem.

What is wrong with fashion?

Tygodnie mody będą już zawsze tylko online? Przeniesiemy się z zakupami do Internetu? Czy moda ulegnie gwałtownemu przeobrażeniu? Na pewno będzie musiała dostosować się do nowej rzeczywistości. To jest szansa, ale też zagrożenie. Czy pokazy będą miały taką samo siłę oddziaływania na sieciówki namiętnie je kopiujące? Czy pokazy  będą jeszcze inspirować? Bój o najlepszą stylizację na pokazie przez influencerki się skończy.

W Polsce też mieliśmy kuriozum. Ważniejsze było to jak gwiazdka ubrała się na pokaz projektanta niż to co on  pokazał. I nikt nie przejmował się tym że wylał siebie potu by stworzyć kolekcję, a drugie tyle by znaleźć pieniądze sponsorów. Już pisałam to kiedyś w poście, że nawet taka osoba z ugruntowaną pozycja zdolnej projektantki nie mogła znaleźć sponsorów na nowy pokaz. Pokazy były niejako dla elit mody, które mogły nacieszyć oczy na żywo kreacjami.

Jeśli chodzi o Prêt-à-porter to myślę, że sobie jakoś poradzi nawet bez tej całej otoczki. Ale za tym stoją wielkie pieniądze, które po pokazach niekoniecznie się zwracały. A co z haute couture? Czy całkowicie zniknie? Czy będzie mieć jeszcze nabywców? Czy tylko biedni zmniejszą zakupy ubraniowe, czy bogaci też? Obecnie zmagamy się z ogromnym kryzysem odzieżowym, wielu ludzi straciło pracę. Wielu jeszcze może ją stracić. Moda zejdzie z piedestału. Na jak długo? Tego nie wie nikt. Na pewno wiele się będzie musiało zmienić.