Książek o
polskiej modzie nie ma zbyt wiele. Ta pozycja jest wyjątkowa. Ukazuje nam różne
kobiety i te znane, i te nieznane: aktorki,tancerkę, pielęgniarki,nauczycielki w
latach PRL-u. W latach kiedy nie było nic na półkach one kreowały styl.
Potrafiły stworzyć coś z niczego. Z zasłon, kotar i firanek stworzyć elegancką
kreacje, której nikt się nie powstydził. Ich pomysłowość nie znała granic.
Większość z opisanych tu kobiet potrafiła szyć. A te które nie potrafiły
wiedziały czego chcą i potrafiły przekazać zarys kreacji , którą miały w głowie krawcowej.
Ubrania można było dostać z zagranicy od np. rodziny lub przyjeżdżały paczki do Polski i w nich
można było znaleźć skarby. Dobra krawcowa w tamtych czasach była na wagę złota. Najlepsze były
rozchwytywane i miały po kilkunastu klientów. Wspomniane tu są też domy mody : Moda Polska
i Telimena. Domy mody na których powstanie pozwoliła władza. Może nie były to
ubrania tanie. Ale wyjątkowe. Dobre jakościowo i o wiele lepsze od dzisiejszych
sieciówek. By być elegancką kobiety patrzyły co się nosi na ulicach. Stawiały przede wszystkim na
jakość. Wolały kupić mniej rzeczy,ale dobrej jakości i o korzystnym fasonie.
Obecnie wydaje się,że wszyscy ubierają się tak samo. Wtedy stawiano na
indywidualność. Elegancja nie polega na kupieniu najdroższych produktów. Z
poczuciem elegancji kobieta się rodzi. Można oczywiście ją w sobie wyrobić, ale
nie jest to łatwe. Każda z bohaterek tej książki opowiada o swoich ubraniach,
ich projektowaniu i co znaczy dla nich elegancja. Czarno - białe zdjęcia
bohaterek dodają smaku tej propozycji.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz